zoals niet wordt bepaald door geld
Mijn Mutt -aas was gratis.
Mijn katten verkenner was gratis.
Mijn andere helft Josh betaalde ongeveer $ 35 voor zijn kat, Beamer.
We houden van onze dieren en bieden hen het allerbeste huis dat we kunnen. De kosten die we voor hen hebben betaald (of niet) hebben niets te eindigen met precies hoeveel we ze leuk vinden of precies hoe goed we voor hen zorgen.
ACE, Scout en Beamer krijgen dagelijkse genegenheid en spelen. Ze gaan naar de dierenarts als ze ziek zijn. Ze zijn gecastreerd. Ik verlaat ze nooit meer dan acht uur huis, meestal niet veel meer dan drie. Als we de stad verlaten, reist het hele team ook. Of ze blijven bij hun “grootouders” (meer dan 200 mijl verderop!) Zodat ze niet naar een kennel hoeven te gaan.
Ace slaapt vele nachten in of nabij onze slaapkamer. Hij speelt praktisch dagelijks met andere honden. Hij gaat voor wandelingen en voor trainingslessen. Hij ging naar onze bruiloft, mag zowel naar het meer als naar het meer gaan wanneer we dat doen.
Ook de katten maken deel uit van het gezin. Ze krijgen Kerstmis, biedt zowel van hun “grootouders” als hun “ooms”. Ik doe dutjes, zodat ik me kan nestelen in een stapel spinnen (een specifieke tan tabby zuivert nu aan mijn voeten). Ik zing voor hen, speel achtervolging, maak ze schoon, koop ze biologische traktaties, jurk ze op voor Halloween?
Het is niet dat we onze dieren een veel beter huis bieden dan andere eigenaren van huisdieren. Het is gewoon dat geld niets te eindigen met de vergelijking. (Plus, begrijpen velen van ons niet ten minste één slechte eigenaar die $ 1.000 of nog veel meer heeft betaald voor zijn puppy?)
U kunt de hoge kwaliteit van een huis niet alleen identificeren die alleen is gebaseerd op wat iemand bereid is om voor een dier te betalen.
Ja, adopters zouden binnen de rede moeten worden gescreend, maar de adoptieheffing zou niet aan dat proces moeten worden geassocieerd.
Je kunt geen kosten voor liefde hechten.
Gratis naar een geweldig huis
Ik zie graag reddingen en schuilplaatsen die adoptiespecials bieden waar sommige of alle dieren er helemaal gratis of dichtbij zijn.
Adopties zijn belangrijk voor het sparen van veel meer dieren, evenals het is evenveel als de adoptieorganisaties om de kwantiteit en hoge kwaliteit van hun adopties te stimuleren. Dat houdt in dat efficiënte marketing wordt gebruikt.
Ik moest naar een presentatie van Bonney Brown, uitvoerend directeur van de Nevada Humane Society, precies hoe de opvangervaring voor katten kan worden verbeterd.
Deze opvang is altijd op zoek naar innovatieve methoden om zijn dieren te promoten.
Bonney deelde een voorbeeld waarbij het asiel 54 oranje katten opneemt uit een vermeende hamstalingsituatie. Vervolgens gaf het een adoptiedonatie special op oranje katten.
Gedurende een maand kunt u een volwassen oranje katachtige voor slechts $ 10 omarmen.
De mensen in de buurt waren zo aangeraakt door de inspanningen van het asiel om de katten te redden dat ze uiteindelijk veel meer dan voldoende geld bijdroegen om de medische zorg van de katten te dekken.
Dat is het deel dat veel mensen missen – schuilplaatsen moeten niet alleen afhankelijk zijn van de aanklachten van adoptie.
Maar schuilplaatsen vereiste adoptie -kosten!
Nee … schuilplaatsen mogen nooit afhankelijk zijn van donatiekosten voor adoptie. Het is niet realistisch.
Zowel schuilplaatsen als reddingen verliezen al geld bij de meeste adopties, correct?
Hun financiering zou afkomstig moeten zijn van subsidies, fondsenwervers, donaties in het algemeen enzovoort.
Hier wil ik wijzen op een publicatie van de Dogged Blog genaamd What Togonents of volledig gratis adopties voor huisdieren die niet krijgen. Het heeft me beïnvloed om dit bericht samen te stellen, evenals dat je het zou moeten inspecteren.
Daarin wijst blogschrijver Christie Keith op:
Mensen die hun dieren omarmen bij volledig gratis adoptie -evenementen waarderen hun dieren evenveel als degenen die een vergoeding hebben betaald, volgens het fonds van Maddie.
“Gratis” is slechts een advertentiestrategie, geen hand -out. Dat is de reden waarom bijna elk bedrijf verkoop heeft. Rijke mensen winkelen graag bij verkoop, net als iedereen.
Later, in de opmerkingen, legt Christie uit dat, afhankelijk van de aanklachten, geen geweldige methode is om een liefdadigheidsorganisatie te runnen.
Het is een slecht patroon dat de goede doelen van dieren adoptie in de loop der jaren zijn gevallen, evenals het een van de wijze dat ik geloof dat we vereisen dat we weggaan als we onze missies gaan bevredigen.
Charities zouden zichzelf moeten financieren met ontwikkeling, met subsidies, donaties, legaten, evenals banen die zijn gevisualiseerd vanaf het begin als inkomstenproducerende, zoals kringloopwinkels of fondsenwervers.
Ik zeg niet dat reddingen en schuilplaatsen hun aanklachten volledig moeten verlagen, maar ze moeten ze zo laag mogelijk houden en tegelijkertijd genereuze en regelmatige adoptiespecials bieden. Evenals natuurlijk moeten adopters nog steeds worden gescreend (binnen de rede), ongeacht de prijs.
Gaat het goed met adopties zonder fee? Hoe zit het met verlaagde vergoedingen precies?
