van Harry Shubin

Was de nacht na het adoptie -evenement,
En de hele winkel,
Geen wezen roerde niet, zelfs geen verdwaalde cricket op de vloer
De middelste coördinatoren waren allemaal knus in hun bedden
Denken aan manieren om adopties vooruit te stappen.

De kooiekaarten werden met zorg aan de behuizingen opgehangen,
Elk verteld het verhaal van de katten die er waren.
Slechte pluizige, arme wanten, snorharen en sprite
Verlaten en alleen op deze koude nacht na de adoptie.

Elke kat was genesteld in de deken van een Maddie en dacht twee keer na,
Ik was niet stout, ik was echt aardig.
Waarom werd ik achtergelaten in een schuilplaats,
Bijna op het punt de prijs te betalen.

In de winkel ontstond er zo’n gekletter,
Alle katten stonden, uitgerekt, namen een ronde water, knabbelden wat voedsel, verzorgde zich even,
En wilde zien wat er aan de hand was.

Wanneer wat voor hun verwonderende ogen moet verschijnen,
Maar een oude, moe uitziende vrijwilliger.
Ze was gekleed in Lost Pet Dog Blue, van haar hoofd naar haar teen,
Haar t-shirt vol klauwgaten, haar haar de kleur van sneeuw.

Er was vacht op haar kleding,
Een kat speelgoed achter haar oor,
Ze had kattenkruid in haar zakken,
Op haar mouw, een niet -geïdentificeerd uitstrijkje.

‘Kijk naar je katten, hier vastzitten voor de nacht!
Dit zal niet doen, dit klopt niet!
Kom smerig, kom middernacht, kom met me mee,
Ik neem je mee naar huis, we hebben een bal! ”

“We spelen met viltmuisjes,
We eten veel traktaties,
Ik zal je poetsen en je kamt,
En knabbelen aan je schattige kleine feets! ”

Ze verzamelde wat dragers en begon ze allemaal in te pakken,
Toen een klein grijs kitten, die ronder was dan lang,
Stelde haar een vraag, met een kuiker vrij klein:

‘Ben jij onze adopteur, neem je ons mee naar huis?
Zul je voor altijd van ons houden, en altijd, wanneer we worden gekamd? ”
De vrijwilliger ging zitten, in haar ogen was er verdriet,
Maar toen, in een twinkeling, zagen de kittens vreugde!

“Nee! Ik ben gewoon je pleeg, hoewel ik je mee naar huis neemt,
Het is alleen voor de vakantie, waar je rondloopt,
Vrij van deze kooien zal het leuk zijn.
En na het weekend, als we allemaal klaar zijn,

Terug naar de winkel zullen we onderweg zijn,
Maar deze keer zal ik bij jou blijven.
Ik zal de adopters vertellen dat eenmaal thuis,
Je zult geweldige katten zijn, als je allemaal volwassen bent,

Want je bent nu met verloren hond, je zult altijd veilig zijn
Je zult liefde vinden, je zult een geweldige plek hebben,
Je zult altijd worden verzorgd, zelfs als er iets misgaat,
Maar dat zullen ze niet, omdat onze counselors sterk zijn.

Ze zijn goed opgeleid in het interviewen,
Ze weten wat ze moeten doen,
Om de beste voor altijd huizen te vinden,
Voor jullie allemaal. ”

Dus met haar gingen ze,
Naar haar auto,
Hoewel het koud was,
Het leek niet ver.

En toen vond elk een huis
Dat was goed en had gelijk,
En toen ze de winkel verlieten, iedereen.
Ze dachten dat ze de vrijwilliger hoorden bellen

“Vrolijke catmas voor iedereen, en voor iedereen een goed leven!”

© Harry Shubin, alle rechten voorbehouden. Opnieuw gepubliceerd met toestemming.

Deze aanpassing van het gedicht van Clement Clarke Moore werd aan Harry Shubin gedicteerd door de Ghost of Catmas Future op een donkere winternacht.

Harry Shubin is een patentadvocaat in Noord -Virginia die al veel van zijn leven actief is geweest in kattenredding. Hij deelt zijn huis met zeven katten. Zijn hele familie, inclusief zijn partner Julie, dochter Rachel, die de uitgever is van de Sandpiper Cat Blog, en Kid Michael, zijn ook betrokken bij Cat Rescue.

Foto: Flickr Creative Commons

Ingrid King

Misschien vind je het ook leuk:
De nacht voor Catmas: The Rescue -versie

De nacht vóór Catmas 2018

De nacht voor Kerstmis, katachtige stijl

«Katboomwinnaar
Deze kat ”

22 opmerkingen over de nacht vóór Catmas: The Adoption -versie

Lois Curcio zegt:

31 december 2012 om 12:33 uur

Ik hield van deze verbluffende versie van “The Night Before Christmas”, hoe we het allemaal willen laten uitkomen voor alle zoete purr -baby’s van de wereld!

Antwoord

Texas, een kat in New York zegt:

26 december 2012 om 20:20 uur

Awww … mijn mens is allemaal lekkende ogen …
Spinnen

Antwoord

Cynthia Southern zegt:

25 december 2012 om 21:18 uur

Bedankt voor het plaatsen van deze Ingrid. Het bracht tranen in mijn ogen. God zegene al diegenen die helpen dieren te beschermen en ervoor te zorgen dat ze voor altijd huizen krijgen.

Antwoord

Connie zegt:

25 december 2012 om 17:53 uur

met tranen..

Antwoord

Prudence (& Theresa) zegt:

24 december 2012 om 16.35 uur

Mooi! Bedankt voor het plaatsen van Harry’s gedicht. Ik wens jou en je bent een hele fijne kerst!

Antwoord

Ingrid zegt:

24 december 2012 om 17:06 uur

Vrolijk kerstfeest voor jou en de jouwe, ook voorzichtigheid en Theresa!

Antwoord

Chris Davis zegt:

24 december 2012 om 14.20 uur

Zo’n ontroerend en inspirerend gedicht, Harry! Bedankt voor het plaatsen van dit, Ingrid … en verrukte feestdagen voor jou en de katten.

Antwoord

Ingrid zegt:

24 december 2012 om 14:24 uur

Fijne feestdagen voor u en uw katten, Chris!

Antwoord

Chris Davis zegt:

24 december 2012 om 14.18 uur

Zo’n ontroerend en inspirerend gedicht, Harry! Bedankt voor het plaatsen van dit, Ingrid … en verrukte feestdagen voor jou en de katten!

Antwoord

Peg zegt:

24 december 20 decembernull